lifo nights (once more...)
2 απαντήσεις
Σελίδα 1 από 1
lifo nights (once more...)
jofroid Σαβ Μαρ 28, 2009 3:23 am
LifΟ Nights
Τρεις από τους πιο σημαντικούς παραγωγούς και DJs της σημερινής χορευτικής σκηνής φέρνει στην Αθήνα η LifO. Ηγετικές φυσιογνωμίες στο χώρο της electronica, με ιστορία και εξαιρετικές νέες κυκλοφορίες σε εταιρείες που αποτελούν πια εγγύηση: Warp, Hyperdub και Punch Drunk. Το Σάββατο το βράδυ στο Beat της πλατείας Καρύτση ετοιμάζονται να τινάξουν τα soundsystem. Με δωρεάν είσοδο! Τη βραδιά ανοίγουν οι Black Athena στις 23.00 και θα ακολουθήσουν με τη σειρά:
Mark Pritchard / Harmonic 313 στις 00.30
«Ήμουν τυχερός που οι γονείς μου ασχολούνταν με τη μουσική» λέει ο Mark Prichard, «και με ενθάρρυναν από μικρό να μάθω ένα μουσικό όργανο. Μου αγόρασαν ένα παιδικό ταμπούρλο για παιχνίδι και θα πρέπει να τους ζάλισα, γιατί στα 11 με έστειλαν να μάθω κιθάρα. Πρωτοασχολήθηκα με τον ήχο της 2Tone, ειδικά με τους Specials, και λίγο αργότερα, στα 15 μου, άρχισα ν' ακούω Smiths, My Bloody Valentine, Cure. Χορευτική μουσική θα πρέπει να άκουσα από τους Meat Beat Manifesto και από ονόματα όπως οι Shamen. Μεγάλωσα στην εξοχή, όπου υπήρχαν πολλά δωρεάν πάρτι, αλλά ήμουν πολύ μικρός για να μ' αφήνουν να πηγαίνω. Η μόνη χορευτική μουσική που μπορούσα ν' ακούσω στις παμπ ήταν πραγματικά κακή μουσική και στην αρχή με είχε αποθαρρύνει. Μου άρεσαν πράγματα όπως οι Kraftwerk, αλλά δεν με είχε αγγίξει μέχρι που τέλειωσα το σχολείο και άρχισα να ταξιδεύω». Ο Mark Pritchard γεννήθηκε στην Αγγλία, αλλά από νωρίς μετακόμισαν οικογενειακώς στην Αυστραλία, πρώτα στο Σίδνεϊ και μετά στη Μελβούρνη. Την τελευταία 20ετία είναι ξεχωριστή περίπτωση για τη χορευτική μουσική. Ήταν το μισό των Global Communication και των Jedi Knights που κυκλοφόρησαν μερικούς από τους σπουδαιότερους ηλεκτρονικούς δίσκους της δεκαετίας του ‘90. Το 76:14 ψηφίστηκε στην «Guardian» ως το καλύτερο ambient άλμπουμ των ‘90s και από τότε ο ήχος της Evolution και της Universal Language έχει επηρεάσει μία ολόκληρη γενιά δημιουργών της electronica. Για περισσότερα από 15 χρόνια συνεργάζεται με αρκετούς σημαντικούς μουσικούς και ηχογραφεί κάτω από διαφορετικά ψευδώνυμα σχεδόν ολόκληρη την γκάμα της χορευτικής μουσικής, πειραματιζόμενος με το hip hop, το Detroit techno, τη library music, μέχρι το drum'n'bass και το dubstep. Από τον Reload και τον Troubleman καταλήγει στους Harmonic 33 και σήμερα στο Harmonic 313 που τον ξαναφέρνει στην πρώτη γραμμή. Το άλμπουμ του When Machines Exceed Human Intelligence, που μόλις κυκλοφόρησε στη Warp, -με απόηχο hip hop και ήχους της προηγούμενης δεκαετίας μαζί με το φουτουριστικό κοφτό groove που ξανακάνει τη χορευτική μουσική ενδιαφέρουσα- το υποδέχονται παντού με διθυραμβικές κριτικές και σχόλια ενθουσιασμού. «Ως Harmonic 313 o ήχος είναι πιο ηλεκτρονικός» λέει, «εμπνευσμένος κυρίως από το Detroit αλλά και από τον ήχο του Jay Dee, χωρίς πολλά samples. Τον τελευταίο καιρό άκουσα πολύ κλασική μουσική, μουσική από αβανγκάρντ ταινίες και τον ηχητικό σχεδιασμό ταινιών επιστημονικής φαντασίας: Ligeti, Stockhausen, Penderecki. Χρησιμοποίησα ήχους από παλιά synths και δούλεψα πολύ στην παραγωγή μόνος μου. Μπορώ να πω ότι είμαι πολύ χαρούμενος με το αποτέλεσμα...».
Kode 9 στις 02.00
Έχει σπουδάσει φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο του Warwick, είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Ανατολικού Λονδίνου και συμμετέχει σε ένα πρόγραμμα για την κουλτούρα του ήχου, έχει συνεργαστεί με το Cybernetics Culture Research για τη μελέτη της rave κουλτούρας με concept που εμπλέκει την «κυβερνητική», μεταμοντέρνες θεωρίες, την επιστημονική φαντασία και τον «αφροφουτουρισμό». Πάνω από όλα όμως είναι μία από τις σπουδαιότερες μορφές της σημερινής χορευτικής μουσικής. Και όχι μόνο της Αγγλίας. Ο Kode 9 είναι ο ιδρυτής της Hyperdub, της εταιρείας που κάθε κυκλοφορία της είναι γεγονός και μιας από τις πιο πετυχημένες «χορευτικές» της δεκαετίας που διανύουμε, με ονόματα όπως ο Burial, ο Zomby, οι Ikonika, Darkstar, Samiyam, King Midas Sound, LV, τις δουλειές του ίδιου του Kode 9 με τον Spaceape. Με ήχο που όρισε αρχικά το dubstep και σήμερα περισσότερο funky, ένα «νέο» όρο που εμφανίστηκε για να χαρακτηρίσει την τέκνο εξέλιξή του. Ή, έστω, τα μετα-dubstep και πιο πειραματικά παρακλάδια του. «Είναι ωραίο να αναμειγνύεις στοιχεία του βρετανικού house, του hip hop, του grime, του techno, του garage και του dubstep σε ένα κράμα χωρίς να έχεις προκαθορίσει το αποτέλεσμα και χωρίς περιορισμούς». Σχολιάζει «το διαχωρισμό των ειδών και τη μανία των media και των δισκάδικων να εφευρίσκουν νέους όρους» με αυστηρότητα, χαρακτηρίζοντας αυτήν τη μανία «πανούκλα». «Όσο παλιώνουν σιγά σιγά οι μικρο-σκηνές και τα όρια καθορίζονται από άγραφους κανόνες, τόσο σε μπλοκάρουν ως παραγωγό» δηλώνει. Το Σάββατο θα είναι για δεύτερη φορά στην Αθήνα για να αποδείξει το λόγο που τον σέβονται οι μουσικοί και το κοινό, ακόμα και από εντελώς άσχετα είδη...
Peverelist στις 03.30
Κεντρική φιγούρα της dub σκηνής του Μπρίστολ, περισσότερο ρυθμικός και με techno επιρροές. Ιδιοκτήτης της Punch Drunk και υπεύθυνος σε ένα από τα βασικά δισκάδικα του είδους, το Rooted Records. Δηλώνει μεγάλος φαν του Detroit techno: «Σίγουρα το αγαπάω πολύ και με έχει επηρεάσει με διαφορετικούς τρόπους» λέει, «αλλά δεν νομίζω ότι έκανα ποτέ συνειδητά την προσπάθεια να δημιουργήσω ένα crossover κομμάτι. Έρχομαι από διαφορετικό background, εκείνο του drum'n'bass, όπου όλα χτίζονται από το ρυθμό του μπάσου. Μου αρέσει όμως τα κομμάτια μου να ρέουν λίγο περισσότερο και ίσως αυτό να έχει τις ρίζες του στο techno». Στην περσινή επίσκεψή του στην Αθήνα είχε αφήσει τις καλύτερες εντυπώσεις, παρόλο που είχε κάνει απογευματινό set. Ο Peverelist θα κλείσει τη βραδιά.
Τρεις από τους πιο σημαντικούς παραγωγούς και DJs της σημερινής χορευτικής σκηνής φέρνει στην Αθήνα η LifO. Ηγετικές φυσιογνωμίες στο χώρο της electronica, με ιστορία και εξαιρετικές νέες κυκλοφορίες σε εταιρείες που αποτελούν πια εγγύηση: Warp, Hyperdub και Punch Drunk. Το Σάββατο το βράδυ στο Beat της πλατείας Καρύτση ετοιμάζονται να τινάξουν τα soundsystem. Με δωρεάν είσοδο! Τη βραδιά ανοίγουν οι Black Athena στις 23.00 και θα ακολουθήσουν με τη σειρά:
Mark Pritchard / Harmonic 313 στις 00.30
«Ήμουν τυχερός που οι γονείς μου ασχολούνταν με τη μουσική» λέει ο Mark Prichard, «και με ενθάρρυναν από μικρό να μάθω ένα μουσικό όργανο. Μου αγόρασαν ένα παιδικό ταμπούρλο για παιχνίδι και θα πρέπει να τους ζάλισα, γιατί στα 11 με έστειλαν να μάθω κιθάρα. Πρωτοασχολήθηκα με τον ήχο της 2Tone, ειδικά με τους Specials, και λίγο αργότερα, στα 15 μου, άρχισα ν' ακούω Smiths, My Bloody Valentine, Cure. Χορευτική μουσική θα πρέπει να άκουσα από τους Meat Beat Manifesto και από ονόματα όπως οι Shamen. Μεγάλωσα στην εξοχή, όπου υπήρχαν πολλά δωρεάν πάρτι, αλλά ήμουν πολύ μικρός για να μ' αφήνουν να πηγαίνω. Η μόνη χορευτική μουσική που μπορούσα ν' ακούσω στις παμπ ήταν πραγματικά κακή μουσική και στην αρχή με είχε αποθαρρύνει. Μου άρεσαν πράγματα όπως οι Kraftwerk, αλλά δεν με είχε αγγίξει μέχρι που τέλειωσα το σχολείο και άρχισα να ταξιδεύω». Ο Mark Pritchard γεννήθηκε στην Αγγλία, αλλά από νωρίς μετακόμισαν οικογενειακώς στην Αυστραλία, πρώτα στο Σίδνεϊ και μετά στη Μελβούρνη. Την τελευταία 20ετία είναι ξεχωριστή περίπτωση για τη χορευτική μουσική. Ήταν το μισό των Global Communication και των Jedi Knights που κυκλοφόρησαν μερικούς από τους σπουδαιότερους ηλεκτρονικούς δίσκους της δεκαετίας του ‘90. Το 76:14 ψηφίστηκε στην «Guardian» ως το καλύτερο ambient άλμπουμ των ‘90s και από τότε ο ήχος της Evolution και της Universal Language έχει επηρεάσει μία ολόκληρη γενιά δημιουργών της electronica. Για περισσότερα από 15 χρόνια συνεργάζεται με αρκετούς σημαντικούς μουσικούς και ηχογραφεί κάτω από διαφορετικά ψευδώνυμα σχεδόν ολόκληρη την γκάμα της χορευτικής μουσικής, πειραματιζόμενος με το hip hop, το Detroit techno, τη library music, μέχρι το drum'n'bass και το dubstep. Από τον Reload και τον Troubleman καταλήγει στους Harmonic 33 και σήμερα στο Harmonic 313 που τον ξαναφέρνει στην πρώτη γραμμή. Το άλμπουμ του When Machines Exceed Human Intelligence, που μόλις κυκλοφόρησε στη Warp, -με απόηχο hip hop και ήχους της προηγούμενης δεκαετίας μαζί με το φουτουριστικό κοφτό groove που ξανακάνει τη χορευτική μουσική ενδιαφέρουσα- το υποδέχονται παντού με διθυραμβικές κριτικές και σχόλια ενθουσιασμού. «Ως Harmonic 313 o ήχος είναι πιο ηλεκτρονικός» λέει, «εμπνευσμένος κυρίως από το Detroit αλλά και από τον ήχο του Jay Dee, χωρίς πολλά samples. Τον τελευταίο καιρό άκουσα πολύ κλασική μουσική, μουσική από αβανγκάρντ ταινίες και τον ηχητικό σχεδιασμό ταινιών επιστημονικής φαντασίας: Ligeti, Stockhausen, Penderecki. Χρησιμοποίησα ήχους από παλιά synths και δούλεψα πολύ στην παραγωγή μόνος μου. Μπορώ να πω ότι είμαι πολύ χαρούμενος με το αποτέλεσμα...».
Kode 9 στις 02.00
Έχει σπουδάσει φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο του Warwick, είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Ανατολικού Λονδίνου και συμμετέχει σε ένα πρόγραμμα για την κουλτούρα του ήχου, έχει συνεργαστεί με το Cybernetics Culture Research για τη μελέτη της rave κουλτούρας με concept που εμπλέκει την «κυβερνητική», μεταμοντέρνες θεωρίες, την επιστημονική φαντασία και τον «αφροφουτουρισμό». Πάνω από όλα όμως είναι μία από τις σπουδαιότερες μορφές της σημερινής χορευτικής μουσικής. Και όχι μόνο της Αγγλίας. Ο Kode 9 είναι ο ιδρυτής της Hyperdub, της εταιρείας που κάθε κυκλοφορία της είναι γεγονός και μιας από τις πιο πετυχημένες «χορευτικές» της δεκαετίας που διανύουμε, με ονόματα όπως ο Burial, ο Zomby, οι Ikonika, Darkstar, Samiyam, King Midas Sound, LV, τις δουλειές του ίδιου του Kode 9 με τον Spaceape. Με ήχο που όρισε αρχικά το dubstep και σήμερα περισσότερο funky, ένα «νέο» όρο που εμφανίστηκε για να χαρακτηρίσει την τέκνο εξέλιξή του. Ή, έστω, τα μετα-dubstep και πιο πειραματικά παρακλάδια του. «Είναι ωραίο να αναμειγνύεις στοιχεία του βρετανικού house, του hip hop, του grime, του techno, του garage και του dubstep σε ένα κράμα χωρίς να έχεις προκαθορίσει το αποτέλεσμα και χωρίς περιορισμούς». Σχολιάζει «το διαχωρισμό των ειδών και τη μανία των media και των δισκάδικων να εφευρίσκουν νέους όρους» με αυστηρότητα, χαρακτηρίζοντας αυτήν τη μανία «πανούκλα». «Όσο παλιώνουν σιγά σιγά οι μικρο-σκηνές και τα όρια καθορίζονται από άγραφους κανόνες, τόσο σε μπλοκάρουν ως παραγωγό» δηλώνει. Το Σάββατο θα είναι για δεύτερη φορά στην Αθήνα για να αποδείξει το λόγο που τον σέβονται οι μουσικοί και το κοινό, ακόμα και από εντελώς άσχετα είδη...
Peverelist στις 03.30
Κεντρική φιγούρα της dub σκηνής του Μπρίστολ, περισσότερο ρυθμικός και με techno επιρροές. Ιδιοκτήτης της Punch Drunk και υπεύθυνος σε ένα από τα βασικά δισκάδικα του είδους, το Rooted Records. Δηλώνει μεγάλος φαν του Detroit techno: «Σίγουρα το αγαπάω πολύ και με έχει επηρεάσει με διαφορετικούς τρόπους» λέει, «αλλά δεν νομίζω ότι έκανα ποτέ συνειδητά την προσπάθεια να δημιουργήσω ένα crossover κομμάτι. Έρχομαι από διαφορετικό background, εκείνο του drum'n'bass, όπου όλα χτίζονται από το ρυθμό του μπάσου. Μου αρέσει όμως τα κομμάτια μου να ρέουν λίγο περισσότερο και ίσως αυτό να έχει τις ρίζες του στο techno». Στην περσινή επίσκεψή του στην Αθήνα είχε αφήσει τις καλύτερες εντυπώσεις, παρόλο που είχε κάνει απογευματινό set. Ο Peverelist θα κλείσει τη βραδιά.
Έχει επεξεργασθεί από τον/την jofroid στις Σαβ Μαρ 28, 2009 3:26 am, 1 φορά (Λόγος της επεξεργασίας : η συνήθεια που έγινε λατρεία!)
jofroid- Αριθμός μηνυμάτων : 115
Ημερομηνία εγγραφής : 16/12/2008
Ηλικία : 42
Τόπος : στα νιάτα
Duke- Αριθμός μηνυμάτων : 1208
Ημερομηνία εγγραφής : 16/12/2008
Απ: lifo nights (once more...)
jofroid Τετ Απρ 01, 2009 1:32 pm
ιδέα δεν έχω. το κόνσεπτ του σαββάτου περιελάμβανε απόρρητα μυστικά και μπόλικη ψυχεδέλεια. πάντως, ένας φίλος δε μίλησε για μάπα.
Έχει επεξεργασθεί από τον/την jofroid στις Τετ Απρ 01, 2009 1:33 pm, 2 φορές συνολικά (Λόγος της επεξεργασίας : σας έλειψε;)
jofroid- Αριθμός μηνυμάτων : 115
Ημερομηνία εγγραφής : 16/12/2008
Ηλικία : 42
Τόπος : στα νιάτα
Σελίδα 1 από 1
Δικαιώματα σας στην κατηγορία αυτή
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης|
|
|